Nerdesin / Köşe Yazısı - Salih ESKİTAŞ

• Facebook'ta paylaş
• Twitter'da paylaş

 Nerdesin

Bir akşam vakti, güneş kızıllığını boyanmışken henüz, tenha bir köşesinde hayatın, yüreğime saplanan üç kurşunun vızıltısında aradım seni,

Nerdesin...

Zeytin ağaçlarının gölgesinde bir diriliş muştusunun sözlerini terennüm eden,

Küffarın korkulu rüyası genç bir delikanlının yüreğinde aradım seni ey dost,

Nerdesin.

Bir kasidenin sözlerinde, ilmiyle amel etmenin teslimiyetinde,

Sonra çakallarla dolu sokakları cesaretle, Spartaküsçe dolaşan bir abidenin adımlarında aradım seni ey,

Nerdesin.

Felçli bedenini bombalara siper eden bir ihtiyarın gözlerinde aradım…

Tebessümünde aradım…

Azminde aradım…

Vefasında aradım…

Adanmışlığında aradım seni ey,

Nerdesin.

Aradım seni biteviye…

Bilge Kralın bakışlarında,

Şeyh Şamil’in asil duruşunda aradım..

Bir cami avlusunda, doğunun ezilen çocuklarının şahsında vücut bulan,

Ümmetin yetimi olmanın burukluğunu, kör bir kurşunun alıp götürdüğü bir bahar arifesinde aradım seni.

Ruhuma bahar serinliği yaşatan bir ezginin melodisinde, nakaratında aradım seni gülüm,

Nerdesin.

Kavuran bir Diyarbekir sıcağında, bir çocuğun yırtılmış ayakkabılarında aradım seni, Nerdesin.

Münzevi bir sokakta, mütevazı bir dükkânda kitabın yerine satılan çayın kokusunda aradım seni,

Nerdesin.

Her gidenin arkasında dökülen suyun serinliğinde aradım seni…

Bir sabah namazında elini göğe çeviren bir çocuğun avuçlarında aradım seni,

Gazze’de yalınayak bir çocuğun parlayan gözlerinde, kırılan kalbinde,

Utangaç, velakin, devrimci duruşunda aradım seni..

Her gidenin arkasından bakarken aradım, her doğanın cennet kokusunda…

Nerdesin ey!

Nerdesin…