İNCİTME…!
İncinsen de incitme ey aziz dost.
Dünya hayatı çetin, imtihan zor,
Yüreğinin yangını olmuşsa kor,
Sabrı kalkan iyiliği meşalen eyle dost.
Yürürken bile toprak incinmesin senden.
Konuşurken kelimeler incinmesin senden.
Bakarken edebin incinmesin senden.
Hükmederken adalet incinmesin senden.
İlim yolunda hikmet çerağın olsun.
Sevgi yolunda merhamet konuğun olsun.
Aşk yolunda akıl yoldaşın, rehberin olsun.
Adalet yolunda vicdanın terazin olsun.
Sana yakışmaz ne ifrat ne de tefrit.
Sana yakışmaz ne kötülük ne de zulüm.
Sana yakışmaz ne yalan ne de gıybet.
Sana yakışmaz ne isyan ne de dalalet.
Senin yükün ağır, dimdik doğrul ayağa kalk.
Bin kere düşsen de ayağa kalk.
Hakk geldi mi batıl olacak zail.
Bak! İncinmedi bıçaktan bile İsmail.
Rabbin daha sana neler verecek hamd et.
Ve incitme canlıyı cansızı Rabbine tevekkül et...