Okumak İbadettir
“ Yaratan Rabbinin adıyla oku! O insanı bir “alak”tan yarattı. Oku! Rabbin en büyük kerem sahibidir. O kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.” (Alak 1-5)
İnsanı yaratan yaratıcı, insanı bilgileri yüklü olarak dünyaya göndermez. Onu dünyadaki bilgi hazinelerini keşfedecek şekilde yaratır. Dünya bir hazine ise insan da bu hazineden en güzel şekilde faydalanmaya çalışmalıdır. İnsandan istenen çevresine bakması, dokunması, duyması, koklaması ve hissetmesidir. İnsanın üzerine düşen incelemek, araştırmak ve böylelikle yüce yaratıcının bahşettiği engin ilim deryasına dalmaktır.
Okumak üzerine binlerce eser yazılmıştır belki de günümüze kadar. Okumanın insan üzerinde etkisi ve bireyde meydana getirdiği değişimler göz önüne alındığında bu eserlerin yazılma nedeni daha iyi anlaşılmaktadır. Okumanın zevkini alanlar, bu zevkten mahrum olanları bu zevke her gün davet etmişlerdir. Ne acıdır ki yemeğe içmeye koştuğumuz gibi bu davete icabet etmede gereken özeni göstermemiş ve çoğu kez bu daveti görmezden gelmişizdir. Çünkü hiçbir zaman Allah’ın ilk ayeti olarak insanlığa gönderdiği “OKU” emrini biz, birinci önceliğimiz yapmadık. Hobilerin nelerdir diye bize sorduklarında “Kitap okumaktır” cümlesini ilk başa koyduğumuzda iş tamam diye kandırdık kendimizi. Oysa biz de çok iyi biliyoruz ki kitap okumayı sevmek sadece bir tercih olup, eyleme dönüşmediği zaman hiçbir anlam ifade etmez. Ne yazık ki yıllarca sadece lafta kitap okumayı sevmekle yetinip, kitap okumamışız.
Okumak insanın aynada kendini görmesidir. Okumak neyiz, nerdeyiz, nerden geldik ve nereye gidiyoruz sorularına yanıt aramaktır aynı zamanda.Kur an-ı Kerimin ilk ayeti OKU olmuştur; ki bu emir insanın kendini aynada görmesini ve kendini aynada gören insanın tabiat içerisindeki yerini bilmesini öngörmüştür. Yani okumak kendimizi tartmaktır ve haddimizi bilmektir. Yunus’un dediği gibi “İlim kendin bilmektir.”
İnsanoğlu medeniyetleri inşa etmek için incelemek ve araştırmak zorundadır. Bilgi çağını yaşadığımız bu devirde bilgi güç olarak önümüze çıkarken, insanın buna duyarsız olması ne kadar da anlamsızdır. Okumayı becerebilen toplumlar bilgi üretiyor, satıyor; insanları ve ülkeleri size bağlı yapıyor. Günümüzde bir adım önde olan toplumlar bilgi toplumlarıdır. Bugün dünyaya bilgilerini satanlar dünyanın AĞASI gibi davranıyorlar, kimse de bunlara neden böyle davranıyorsun diyememektedir.
Okumak insan olduğunun farkına varmaktır. Okumak bizi yaratan yaratıcının hayata “Bak” dediği yerden bakmaktır. Onun için okumayı zevk için veya boş zamanlarda yapılan bir sosyal etkinlik olarak görmek sakat bir anlayıştır. Çünkü okumaya mecburuz. Kur an-ı Kerimin bir emri ise “okumak”, o emri yerine getirmek ibadettir. İbni Abbas’tan (ra) rivayet edilen bir hadiste Peygamberimiz (S.A.S) şöyle buyurur ; “Bir saat ilim öğrenmek bir geceyi ibadetle geçirmekten; bir gün ilim öğrenmek de üç ay oruç tutmaktan daha hayırlıdır.” Okuyamaya bu kadar önem veren bir kültürümüz ve medeniyetimiz var iken bizi okumaktan alıkoyan nedir? Neden Allahın bize verdiği 24 saattin bir saati okumaya vermiyoruz?
Okumak için mazeret aramaya gerek var mı? Allah’ın “OKU” demesi yetmez mi? Saatleri teker teker televizyon başında harcarken cimri davranmayan insanoğlu, iş okumaya gelince neden cimrilik yapar?
O halde okumak için yaratıcımızın insanlığa gönderdiği şu yüce fermanı yetmez mi:
“ Yaratan Rabbinin adıyla oku! O insanı bir “alak”tan yarattı. Oku! Rabbin en büyük kerem sahibidir. O kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.” (Alak 1-5)
Cevdet BALLI
