DOSTLUK VE KARDEŞLİK

 DOSTLUK  VE KARDEŞLİK

YUNUS EMRE GÜLTEKİN*

         Dostluk en temiz duygularla insanların birbirine yaklaşması iyi davranmasıdır. Zamanla dostluklar kardeşliğe döner. Bu fani hayatta hepimizin dostu arkadaşı  vardır. Daha doğrusu konuştuğumuz, dertlerimizi anlattığımız arkadaşlarımız vardır. Bazılarımız bu arkadaşlığımızı ilerletip, dostluğa dönüştürürüz. Dostluk ve kardeşliğe en güzel örnek sevgili peygamberimizin Hz. Ebubekir ile olan arkadaşlığıdır.

         İslam dini dostluk ve kardeşlik dinidir. Bu dini bize anlatan rehberimiz, bu konuda da bize çok güzel örnek olmuştur. Bir kaç örnekle bu güzel dostluğu anlatalım.

         Hz. Ebu Bekir. Hz. Muhammed’e çok güvenir, sever  ve onu  hep korumaya çalışırdı müşriklere karşı. Bir gün Hz. Muhammed (S.A.V Allah'ın huzuruna çıkar. Sabah olunca bu olayı müşriklere anlatır. Müşrikler Hz .Muhammed’e inanmaz, onunla dalga geçerler.Alaylı bir şekilde Hz.Ebubekir’e:

-Ey Ebubekir senin dostun Muhammed Allah'ın  huzuruna  çıktığını söylüyor. Ne diyorsun?

Hz. Ebubekir :

-Eğer  Resulullah  söylüyorsa  doğrudur  demiş. Bu örnek tende  anlaşılacağı  üzere Hz. Ebubekir Hz. Muhammed'e  çok  güvenip, onu kollardı. Hz. Ebubekir  kendisine  değil, hep peygamberini düşünür, önce  onun  için  endişelenirdi.Dostlukta zaten  bunu gerektirir, bunu bekler  bunu  ister . En zor  anlarında  yanında  ister. Öyle  herkesten  dost  olunmaz. Çünkü  dostluk  fedakarlık  gerektirir, zor  zamanlarda  yanında  ister, arkasında  durmasını  bekler.Herkeste  bunu  yapamayacağı  için  herkesle  dost olunmaz.

         Herkesle  dost olunmaz  ama  bazen  öyle  dostluklar  vardır ki…İmrenerek bakarsın. Ne güzel demi?

         Ne  yazık ki artık öyle  güzel  dostluklar göremiyorum çevremde.Belki de  ben  rastlamıyorumdur .

         Ama  şu an için de  bulunduğumuz  ortamda  güzel  dostluklara, kardeşliklere  müsait  değil  ne  yazık ki . Kime güveneceğini  bilmiyor  insan. Bu  herkes için  geçerli. İyi niyetin  altında bile  bir şeyler  arar  olduk.Çok yazık gerçekten. Oysa insanlar  bencilliklerini  bir tarafa bırakıp öyle  insanlara  yaklaşsalar  ortaya  ne  güzel  arkadaşlıklar,ortamlar,dostluklar çıkar.

         Kusura  bakmayın  bu hayatta  ailelerimizden  çok  arkadaşlarımız var çevremizde. Onlarla  iletişim  içerisindeyiz  daha  çok. Bu  yüzden güzel  dostluklar   istiyorsak  herkes  bir  adım  atmalı,bir şeyler  yapmalı. Öncelikle şu bencilliğinizin  pençelerinden  kurtulmalıyız. Hep ben, hep ben…Nereye kadar? Böyle devam edemeyiz. Bir yerde artık  yoruluruz bıkarız. Başımız sıkıştığında  işimiz düştüğünde  aklımıza gelmemeli arkadaşlarımız. Güzel anlarımızda, sevincimizde ,mutluluğumuzda, üzüntümü ve her anımızda aklımıza geliyorsa  o  gerçek bir dostluktur. O zaman gerçek anlamda  bir  dost olmaya  hazırız  ve  bunu hak  ediyoruz  demektir.

*YUNUS EMRE GÜLTEKİN, TURGUT ÖZAL İMAM HATİP ORTAOKULU 6. SINIF ÖĞRENCİSİ