MEYDANLARDA DİRİLDİM / Köşe Yazısı - Hülya AKCEBE

• Facebook'ta paylaş
• Twitter'da paylaş

 Bugün yine meydanlardaydık kadınlar, çocuklar ve yaşlılar için. Soykırıma dur demek için bugün yine meydanlardaydık. Ben mi onlar için yürüdüm onlar mı benim yüreğime yürüdüler bilemedim. Haykırdıkça dirildim. Bu nasıl bir şey Allah’ım onlar ölüyorlar biz diriliyoruz. Şehadet böyle bir şey mi? Giderken başka canları diriltmek mi? Ölümsüzlüğün sırrı bu mu?

Hava soğuk, üşüdüm demeye kimsenin dili varmıyor. Kalplerimizde bir mahcubiyet. Başımız kardeşlerimizin şanlı direnişiyle dik ama kalbimiz mahcup. Uzağı yakın edene sığınıp dua ettik Allah’ım elimizden bir şey gelmiyor mahcubiyetimize şahit ol dedik.  Kendi vatanımızda çaresiz kalmanın bir şey yapamamanın ağırlığını taşıdık dualarımızdaki aminlere.

Onlar şehadet şerbetini yudumlarken biz dirildik. Dünyanın adını sanını duymadığım yerlerinden birileri dirildi. Neden diye sordu neden? Ya da nasıl? Nasıl bunca kayba bunca vahşete rağmen dimdikler? Allah bize yeter O(c.c.) ne güzel vekildir zikrini nasıl söyleyebiliyorlar?

Hiç mi canları acımıyor hiç mi yas tutmuyorlar? Bu İsrail neden bunların kalplerini ele geçiremiyor? Çocuklar savaşın ortasında nasıl içten gülebiliyorlar nasıl?

Biz burada binbir buhranın içinde kaybolmuşken onlarında bizimde atamız İbrahim iken onların teslimiyeti ile bizim teslimiyetimiz neden bu kadar farklı?

Nedenler nasıllar havada ucuştu? İman sınavı veriyoruz. Turnusol kağıdımızda  Kudüs, Gazze, Filistin.

Onların inandığı Allah ve benim inandığım Allah.

Onların sevdiği Allah ve benim sevdiğim Allah.

Onları imtihan eden  Allah ve beni imtihan eden Allah’a seslenişim.

Nasıllar sizde de havada uçuştu değil mi? Ya da bundan sonra uçuşmalı.

Yıllarım şehit olan ağabeylerime ablalarıma özenerek geçti benim. Şimdi de Kudüs’teki kardeşlerimin imanlarına özenerek geçiyor.  Allah senden razı olmadıktan sonra ne önemi var ki bunca hengamenin. Bu kadar ölümün arasında yaşamak ancak Allah ile anlamlıyken ben kör, sağır ve dilsiz kalmak istemiyorum onun için yazıyorum ,çünkü elimden başka bir şey gelmiyor.

Ben çok güçsüzüm Allah’ım ama Sen’in yolunda ölmeyi de çok istiyorum bir gün Nuh’un gemisi Kudüs’ten topraklarıma yol alırsa ne olur beni de yaz binecekler arasına şahit ol Sen’den başkası yok benim hülyalarımda. NEHİRDEN DENİZE ÖZGÜR FİLİSTİN’İ DÜNYA GÖZÜYLE GÖSTER BİZ DİRENİŞE İNANANLARA!