Okul Bize Ne Öğretir? / Köşe Yazısı - Emrah KAR

15.02.2019 22:00:26
Emrah KAR

Emrah KAR

 Okul Bize Ne Öğretir?

 

-Tüketimi kolaylaştıracak alışkanlıklar,

-başkalarını dinlemek,

-bir zil veya boru sesiyle sorgulamadan harekete geçmek,

-testlerde iyi puan almak vs. (1)

gibi davranışların hepsini maalesef okullarda öğreniyor öğrenciler. Okulda bu davranışların sistemli bir şekilde uygulatıldığı herkes tarafından kabul edilmektedir. Bunu bildiğimiz halde hiçbir şey yapmamak bence biraz tembellik olsa gerek. Her bilinçli anne-babanın ve her bilinçli öğretmenin bu eğitim sisteminin mantığını kavrayıp ona göre hareket etmesi gerekir.

Eğitim sisteminde birçok hata olabilir. Bunları eleştirerek bir kenara çekilmekle bir yere varacağımızı sanmıyorum. Tabi ki yeri ve zamanı geldiğinde eleştirerek düzeltilmesi sağlanabilir. Fakat öncelikle her bir öğretmenin eğitim sisteminin yanlışlarını görüp öğrencilerine doğru davranışları da kazandırmaya çalışması gerekmektedir.  Her bir öğretmen ders başarısı yanında öğrenciye sistemin fazla önemsemediği güzel davranışları da öğretmesi çok iyi sonuçlar verebilir. Her yıl 1 öğrenci kazanmak için çabalarsak, emin olun o öğrenciyi kazanabiliriz. Bir yıl boyunca sadece her hafta yarım saat konuşmamız öğrencide çok güzel değişmeler sağlayabilir. Ortalama 30 yıl çalıştığımızı düşünürsek 30 öğrenciyi değiştirmek gerçek bir başarı sayılabilir.

Öğrencilerin okullarda sürekli yarıştırılarak, ahlaki duyguların yok sayılması toplum olarak birçok sorun ve sıkıntıları hazırladığının farkında olmalıyız. Saygı, sevgi, sorumluluk, paylaşmak gibi kavramların kâğıt üstünde kalması öğrenciye aktarılamaması en büyük eksikliğimizdir. Bunun farkında olan her öğretmenin kendi bireysel çabasıyla bir öğrenciye dokunabilmesi gerekir. Gerçek eğitimin bize öğretmesi gereken şey, kendinize değer katmanın tek yolunun başkalarına değer katmak olduğudur.(2)

Okulun dayattığı düzeni desteklemekle anne babalar çocuklarını kendilerine düşman ediyorlar.(3)  sistemin zorunlu kıldığı eğitimin faydasını görmediği halde aileler çocuklarını zorla okula göndermektedirler. Matematik dersinden fen bilimleri dersinden veya herhangi bir dersten sadece 1 doğru yapabilen öğrenci, aslında ben bunu sevmiyorum demek istiyordur. Fakat aileler bunu fark etmiyor.  Çocuklarımızı okul koridorlarında hapsederek maalesef onlara zarar verdiğimizi çok geç anlıyoruz. Çocuğumuzu sevdiği bir mesleğe yönlendirerek aslında hayatları boyunca sağlıklı ve güzel yetişeceklerini anlayıp, bu cesareti sergileyemiyoruz. Her öğrenci için bu düşünce elbette doğru değildir. Öğretim boyutunu seven öğrencileri bilinçli olarak eğitirsek elbette başarılı bireyler olurlar. Fakat sevmeyenleri lütfen bu sistemde çürütmeyelim. Onları küçük yaşta bir meslek edinmesi için çırak olarak bir iş yerine gönderebiliriz. Tüketimin yanında üretmeyi de öğrenirse duygusal olarak güçlü ve sorunlarıyla baş edebilir. Çocuklarımızın liseyi bitirene kadar maalesef zihinsel olarak olgunlaşmasını engellemekteyiz. En ufak bir sorun yaşadığında kendisi çözememektedir. Aileler bunun farkında olup en çok sıkıntıyı onlar yaşamaktadır. Zamanında bir meslek edinmesi için uğraşmadıkları için pişman olmaktadırlar.

Yılladır, çok çeşitli dış etkenler -televizyon, bilgisayar, akıllı telefon ve zorunlu devlet eğitimi- çocukları etraflarını gezip görmeye ve keşfetmeye duydukları ihtiyaçtan soğutmak için el birliği etmiş durumda. Bunun sonucu ise gerçek yetişkinler yerine öfkeli, korkmuş, şefkatsiz, olgunlaşmamış insanlardan meydana gelen bir toplum oldu. Olgunlaşmamış, yetersiz, ürkek ve kaygılı insanlar, kendileri elektronik ekranların önünde santim santim ölmeye devam ederken bütün bunların öcünü büyüdüklerinde toplumdan almaya çalışacaklardır.(4) Bunların farkında olan eğitimciler olarak olayın izleyicileri olmamamız gerekir diye düşünüyorum. Madem bunları biliyoruz neden hiçbir şey yapmadan devam ediyoruz. Okulda kazanabileceğimiz her öğrenci yakacağımız bir mum misali karanlığı biraz daha azaltır. Öğrencilerin ellerinden tutup bu döngüden çıkarmak için çabalamıyoruz. Çocuklarımızın değerler çerçevesinde büyümesi için biraz çabalarsak duygusal olarak güçlü, kendini ifade edebilen, sorunlarla baş edebilen, saygılı bireyler olarak yetişirler.

Bu yazı toplam 4180 defa okunmuştur
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Yorumlar
evşen
16 Şubat 2019 Cumartesi 23:21
23:21
süper yazılmış bir metin
Yazarın Diğer Yazıları

İMSAKGÜNEŞÖĞLEİKİNDİAKŞAMYATSI
04:2205:4411:4514:5817:3418:49

Tüm Hakları Saklıdır © 2013 Eğitimle Diriliş | Sitede yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlara aittir. Kaynak gösterilmeden yayınlanamaz.